Sign of the Times

Angst, onzekerheid, schrik, conflicterende nieuwsberichten, onrust, stijgende dode aantallen…
Corona, op zijn zachts gezegd geen fijne periode en laten we hopen dat deze pandemie gauw tot de geschiedenis behoort.

Ikzelf heb in de afgelopen periode de donkere kant van Corona erg vaak meegemaakt en die was behoorlijk confronterend. Ik werk in een zorginstelling, op een afdeling met 21 lichamelijk beperkte ouderen. Al vrij snel kregen we met de impact van Corona te maken.

Het meest schrijnende was nog wel dat de bewoners, die doorgaans al slechthorend waren, ons nu vaak helemaal niet goed konden verstaan vanwege de (zeer warme) pakken met oog en mond bescherming. Ze konden onze vriendelijke glimlach niet zien, we mochten ze niet meer een knuffel geven, ze mochten ook geen bezoek meer ontvangen, alleen op afspraak door de raam met microfoon. Er mocht echt niks meer, terwijl ze het juist zo hard nodig hadden…echt hartverscheurend!

Tussen al deze beperkingen probeerden we ons allemaal staande te houden, ik ook. Maar heel eerlijk: ik was bang. Bang, want al gauw werden collega’s en bewoners ziek. We waren helaas geen uitzondering op alle verzorgingstehuizen in Nederland.
Ook wij hebben in die periode te veel bewoners verloren aan Corona. Het ging met zo’n snelheid dat ik op een gegeven moment met regelmaat niet meer naar mijn werk durfde te gaan, bang dat Corona weer zou toeslaan. Ik ben de tel kwijt van hoe vaak ik mezelf een peptalk heb moeten geven, om mijn angst te overwinnen en er voor de bewoners en mijn collega’s te kunnen zijn. We wisten toen ook nog zo weinig over Corona en dat in combinatie met zoveel sterfgevallen om je heen, dan wordt je vanzelf wel angstig.
RIP Henry, Frank, Teun, Pieter, Henk, Hein, Willem, en Lia.

Maar nu schijnt er eindelijk weer wat licht aan de horizon. Veel mensen zijn gevaccineerd, maatregelen worden versoepeld. Afgelopen zondag, toen ik mensen in het oranje verkleed voorbij zag komen in verband met het EK voetbal, werd ik er helemaal happy van. Het ouderwetse gevoel van een meer “zorgelozer” leven begon weer terug te komen.
Mijn schilderij ‘Sign of the times’ refereert terug naar deze periode. Het is een vrouw met een mondkapje. Alleen is dit mondkapje doorzichtig en verdwijnt langzaamaan (al druipend) van haar gezicht. Het staat voor mij voor het overwinnen van een zware periode en tegelijkertijd kijkt ze moedig vooruit naar een nieuwe periode zonder Corona. Ze is klaar voor het nieuwe hoofdstuk. Er is weer meer hoop, meer vrijheid en kans to finally OPEN UP.

Tevens wil ik dit schilderij opdragen aan mijn lieve collega’s in de zorg, dis zo goed hun best hebben gedaan om die zware periode voor de bewoners, familieleden en elkaar een beetje dragelijk te maken.
www.nancyjones.nl
Sign of the times
100 x 80
Acryl op upcycled doek