Vlinder

Een vriendin vergeleek me ooit met een vlinder toen ze zag hoe ik op een feest van de ene groep naar de andere fladderde . Corona en alle beperkingen deden me daar weer aan denken. Ineens viel een groot deel weg waar ik altijd energie van krijg. Van ad hoc mensen ontmoeten, bekenden en onbekenden die mijn leven raken in korte momenten, en ik het hunne. Naar in je eentje dagen lang achter de computer, alle spontaniteit verdwenen, vleugellam. En ik realiseerde me op gegeven moment wat ik nooit van mijzelf had verwacht en waar ik eigenlijk niet aan wilde, dat ik aan t vereenzamen was… Ik heb t gered door mensen te raken met mijn tekeningen, kaartjes te sturen. Hun reactie was mijn energie de afgelopen maanden. Nu alles langzaam weer open gaat, spontaniteit weer meer mogelijk wordt, gaat ook mijn wereld weer open: ik voel dat ik mijn vleugels weer terugkrijg, weer die vlinder word 🙂