Judith
Judith in den Bosch uit Alkmaar kreeg vijf jaar geleden borstkanker, waardoor haar wereld erg klein werd. Tot ze begon met het maken en bewerken van foto’s op haar smartphone.
Judith in den Bosch uit Alkmaar kreeg vijf jaar geleden borstkanker, waardoor haar wereld erg klein werd. Tot ze begon met het maken en bewerken van foto’s op haar smartphone.
In ieder werk zit een behoorlijk stuk van mijn gevoel op dat moment. Ik weet niet hoe het was geweest zonder deze uitlaatklep.
Judith in den Bosch uit Alkmaar maakt sinds vijf jaar foto’s met haar smartphone, die ze vervolgens bewerkt met een app op haar telefoon. In korte tijd heeft ze een grote online fanbase opgebouwd.
‘Ik maak eigenlijke elke dag foto’s. Als ik rondfiets en mijn oog valt op iets - bijvoorbeeld een hoopje bladeren of een bepaalde lichtval - word ik geïnspireerd. Als ik aan het nabewerken ben laat ik me volledig leiden door mijn gevoel - ik weet nooit van tevoren wat ik met een foto wil. Ik bewerk de foto’s allemaal op het kleine scherm van mijn telefoon. Ik laat me echt verrassen door dit proces en gaandeweg weet ik wat voor verhaal ik met mijn foto wil vertellen of welk gevoel ik er mee wil uitdragen. Totdat ik denk: zo is het goed.’
‘Ik voel me verwant met schilderkunst en poëzie. Dat beelden een verhaal vertellen, net als een gedicht. Ik kan mijn ei kwijt in mijn fotografie: ik gooi al mijn gevoel in het maken en bewerken van foto’s. Ik heb vijf jaar geleden borstkanker gehad en in die tijd was mijn wereld heel klein door de chemotherapie. Ik voelde me toen heel anders dan nu. Dat zie je terug in mijn foto’s. Die waren in die periode heel heftig: veel rood en zwart, en met heftige lijnen. Heel anders dan de stijl die ik de laatste tijd heb. Dat vind ik het mooie aan wat ik doe: het is echt een verlengstuk van mezelf geworden. Een muzikant legt zijn gevoel in liedjes, ik doe dat met mijn foto’s. In ieder werk zit een behoorlijk stuk van mijn gevoel op dat moment. Het is voor mij heel belangrijk geweest dat ik deze kant van mezelf heb ontdekt - ik weet niet hoe het was geweest zonder deze uitlaatklep.’
‘Het is heel plezierig en leuk om jezelf te verrassen, om erachter te komen wat je mooi vindt. En het is niet zo dat je een doek meteen moet weggooien als je een foutje maakt. Alles is goed en alles kan en mag, dat is het leuke. Het lukt mij ook niet altijd: als ik te moe bent dan kom ik minder bij mijn gevoel en dan ontbreekt het wow-effect. Ik heb dat echt moeten leren. Maar die momenten dat je voelt dat het wél lukt zijn fantastisch, dat werkt echt verslavend.’
Die momenten dat je voelt dat het wél lukt zijn fantastisch, dat werkt echt verslavend.
‘Veel van mijn volgers zijn kunstenaars van over de hele wereld - er is bijvoorbeeld een Japanse video artist en componist die mijn foto’s voor zijn video’s gebruikt. Er is ook een digitale expositie bezig waar mijn werk heel groot staat afgebeeld. Het is heel bijzonder wat er in het digitale wereldje gebeurt. En dat mijn foto’s te koop zijn dat ik regelmatig exposeer vind ik heel bijzonder. Muzikanten en dichters gebruiken mijn werk voor hun covers, dat is toch te gek?’