Lukas

Tekenen heeft een grote rol gespeeld bij mijn gevoel van vrijheid. Niemand kon zich daarmee bemoeien. Dat was echt alleen van mij.

‘Ik merkte al jong dat ik goed gezichten kon tekenen en dat andere vakken op school me niet zo lagen. Ik ben dyslectisch en ik voelde me vaak een beetje de domme jongen van de klas. De plek waar ik ben opgegroeid benauwde me en ik had het gevoel dat ik er niet mezelf kon zijn, ook omdat ik homoseksueel ben. Tekenen heeft een grote rol gespeeld bij mijn gevoel van vrijheid. Niemand kon zich daarmee bemoeien. Dat was echt alleen van mij.’

Lukas Vonk (18) uit Geulle kwam er in groep 4 achter dat hij flink wat talent had voor tekenen en schilderen. In 2019 won hij de eerste prijs bij de Kunstbende in de categorie Expo.  

‘Ik had behoefte aan een andere manier om mezelf te uiten dan door te praten. Op school probeerde ik me constant normaal te gedragen. Ik wilde ook voor mijn ouders de schijn ophouden dat alles goed ging. Een beetje alsof ik verschillende persoonlijkheden had. Als ik tekende hoefde dat allemaal niet. Het is voor mij echt een ontlading, een manier om even weg te vluchten en ergens in op te gaan. En mensen vonden het ook nog eens heel goed.’

Verhalen delen door ze te schilderen

‘Met mijn kunst vertel ik verhalen die horen bij opgroeien en de pubertijd. Van mezelf en van anderen. Vaak zijn dat lastige of pijnlijke verhalen die moeilijk zijn om te delen met woorden. Ik wil ze vertellen door ze te schilderen, zodat mensen kunnen zien dat die verhalen belangrijk zijn. Ik merk dat die verhalen door mijn kunst indruk maken op mensen en dat is iets heel moois.’

‘Van jongs af aan wist ik al dat tekenen mijn ding was. Uiteindelijk moet je gewoon beginnen en maakt het niet uit of je jong of oud bent. Het helpt om mensen op te zoeken die er ook mee bezig zijn. Ik had een tekenlerares waar ik het goed mee kon vinden. En cursussen volgen en culturele instellingen bezoeken, hebben mij ook geïnspireerd. Kijk wat je gaaf lijkt om te maken en ga gewoon aan de slag.’