Monika

Als kind tekende Monika al het behang bij haar moeder onder. Inmiddels combineert ze fotografie met verf, tekeningen of objecten. Met haar werk 'Mondkapje met verse bloemen' werd Monika Beste Amateurkunstenaar van Zuid-Holland.

Een beetje met licht spelen, dingen uitproberen, dát vind ik leuk.

“Het was de ‘corona-zomer’ en overal groeiden mooie, kleurrijke bloemen. We fietsten wat rond en toen kwam ik op het idee voor een fotoportret van iemand met een mondkapje met verse bloemen erop.

Als kind tekende ik al het behang bij mijn moeder onder, ha, ha. Dat vond ze niet erg, hoor. Ze was zelf altijd met kunst bezig. Behalve foto’s maken, doe ik ook aan schilderen en tekenen. Verder knutsel ik fotoboeken in elkaar en geef die als cadeautje aan anderen. Portretfotografie vind ik het allerleukst, maar dan net een tikje anders.

Eigen verhaal

Wat ik doe is een foto combineren met verf, tekening of objecten. Zo beschilder ik soms de gezichten, of ik maak mijn model op een speciale manier op. Wat mij het meest boeit is het bedenken van een eigen verhaal. Soms heb ik al iets in mijn hoofd voordat ik een foto maak. Een andere keer achteraf. Mijn inspiratie haal ik vooral van Pinterest en Insta. Alles wat ik zie, sla ik op in mijn hoofd.

Tig keer oefenen

Het winnende portret was een van de moeilijkste foto’s die ik heb gemaakt. Het was zo lastig om de verse bloemen op het mondkapje te houden, zonder dat ze er voortijdig afvielen! Tig keer hebben we geoefend en moesten we opnieuw beginnen. Het moest ook snel, want verse bloemen blijven niet lang goed. Gelukkig was mijn zusje, mijn vaste proefmodel, heel geduldig. Zij hield de bloemen zo lang mogelijk met haar vingers vast, tot het moment waarop ik tevreden was over het licht en de compositie. Op mijn teken liet ze los en maakte ik snel de foto. Uiteindelijk hebben we de bloemen met hobbylijm op het mondkapje moeten plakken.

Spelen met licht

Ik begon met een gewone compactcamera, tot ik de spiegelreflexcamera van een vriendin kon overkopen. Daarmee werk ik nu nog. Van de technische aspecten van fotograferen heb ik niet zo’n verstand. Ooit heb ik een cursusje gevolgd, maar echt nut had dat niet. Een beetje met licht spelen, dingen uitproberen, dát vind ik leuk. Ik zoek vooral zelf uit wat werkt en pas dat dan weer toe.

Een aantal jaren geleden heb ik tien weken op het Grafisch Lyceum gezeten, de tekenkant. Maar dat bleek toch niet wat ik wilde. En toen ben ik weer teruggegaan naar de opleiding waar ik eerder al mee was gestart: social work.

Ingespeeld

Wat ik niet leuk vind zijn fotoshoots met mensen. Dat heb ik eerder wel gedaan, maar ik vind het verschrikkelijk om te zeggen hoe iemand moet staan en zo. Dat het met mijn zusje wel kan, komt omdat we goed op elkaar zijn ingespeeld. Ze weet wat ze moet doen.

Floor Academy

Op dit moment ben ik bezig om met behulp van fotografie een logo te maken voor een project van Floor Academy. Zij zetten zich in voor mensen met een beperking of chronische ziekte. Ik ben aangesloten bij het kernteam en verzorg vooral de creatieve kant. Omdat ik last heb van een ontstekingsziekte in het bindweefsel, ben ik vaak moe. De ziekte heeft een nadelig effect op mijn ogen. Gelukkig verbetert mijn zicht wanneer ik een injectie heb gehad.

Doseren

Na een dergelijke ingreep is mijn energie helemaal op. Dan kost het me enige dagen om weer bij te tanken. Dus ik moet mijn creatieve werk goed doseren, want ik wil en kan mijn school echt niet versloffen!

Wat ik graag zou willen doen, is bijzondere portretten van mensen maken. In mijn hoofd heb ik allerlei ideetjes om de imperfectie van mensen op een mooie manier te laten zien. Niet door geijkte standaardfoto’s te maken, maar juist door er op mijn manier een creatieve draai aan te geven. Dat lijkt me zo gaaf! Maar eerst mijn diploma halen.”

Fotografie: Sanne Donders